Aloes w ochronie zdrowia i urody

6
7686
aloes
Aloes stanowi składnik wielu preparatów zdrowotnych i kosmetyków naturalnych

Aloes to niezwykła roślina stosowana w medycynie naturalnej już od tysięcy lat. Jej stosowanie w okresie starożytnego Egiptu potwierdzają zachowane w piramidach obrazki. Ze względu na swój olbrzymi potencjał leczniczy uznawany był za naturalne “źródło nieśmiertelności”. Do dzisiaj roślina ta jest wciąż często uprawiana i wykorzystywana w bardzo szerokim zakresie ochrony zdrowia i urody. Poniżej przedstawiamy jej najważniejsze korzyści i zastosowania.

Aloes to rodzaj jednoliściennych sukulentów liściowych i liczy w zależności od sposobu klasyfikacji ok. 330–400 gatunków. Wszystkie z nich, z wyjątkiem jednego – Aloe Vera, są prawnie chronione. Naturalny zasięg występowania tej rośliny obejmuje Półwysep Arabski, Afrykę i Madagaskar. Aloes zwyczajny rozpowszechnił się w uprawach domowych, popularnych również w Polsce. W ostatnim jednak czasie zainteresowanie tą rośliną znacznie wzrosło, a w sklepach pojawił się nawet aloes do picia. Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje na temat tej wspaniałej rośliny leczniczej.

Aloes – Występowanie i ogólna charakterystyka

Ta wspaniale wyglądająca i zawsze zielona roślina doskonale nadaje się do upraw w warunkach pokojowych i szklarniowych. W Polsce można ją spotkać w bardzo wielu domach, gdzie najlepiej rośnie na dobrze nasłonecznionych parapetach okien. Uprawa aloesu wymaga zapewnienia odpowiednich warunków – nie należy jej zbyt obficie i często podlewać, a ziemia powinna być piaszczysto-gliniasta. W warunkach naturalnych roślina dorasta nawet do 5 m, jednak w domowych warunkach rzadko wykształca pęd kwiatowy i przekracza wysokość 1 m.

Aloes należy do sukulentów, czyli roślin zdolnych do magazynowania w sobie wody, dlatego świetnie znosi dłuższe okresy suszy. W przypadku chęci zastosowania do celów leczniczych należy wybierać rośliny przynajmniej 3-letnie, których liście będą miały długość ok. 20 cm. Tydzień przed zbiorem należy roślinę przestać podlewać.

Właściwości odżywcze aloesu

Aloes to wspaniała roślina, która zawiera ponad 200 składników aktywnych, w tym aminokwasy, liczne enzymy, kwasy tłuszczowe, polisacharydy, a także witaminy i minerały. Miąższ rośliny w prawie 98% składa się z wody, a pozostałe 2% stanowią składniki o dużej aktywności biologicznej.

Aminokwasy stanowią elementarny budulec białek, niezbędny dla prawidłowej regeneracji organizmu. Wśród wszystkich niezbędnych dla życia aminokwasów, 8 musi być dostarczanych w diecie, gdyż organizm nie jest w stanie samodzielnie ich wytworzyć.

aloes drzewiasty w natrzeZawiera on również wprost imponującą ilość cennych kwasów tłuszczowych, takich kwas stearynowy, kaprylowy, mirystynowy, linolowy, linolenolowy, oleinowy, czy palmitynowy. Ceniony jest również za zawarte w sobie sterole roślinne. Kampesterol dzięki blokowaniu mediatorów prozapalnych chroni przed rozwojem infekcji, a także zabezpiecza przed degradacją komórek stawów i kości. Z kolei beta-sitosterol pozwala zmniejszyć wchłanianie cholesterolu w jelitach, dzięki czemu wpływa na obniżenie jego poziomu we krwi.

Aloes – Właściwości zdrowotne i pielęgnacyjne

Niezwykle soczyste i mięsiste liście rośliny stanowią prawdziwą skarbnicę wielu cennych dla zdrowia substancji aktywnych, takich jak aloina, barbaloina, czy aloeemodyna. Produktem najchętniej wykorzystywanym w diecie jest sok z aloesu, który pomaga zwalczać alergie, wpływa na obniżenie poziom cukru we krwi, poprawia naturalną odporność organizmu, a także zwalcza infekcje bakteryjne. Dość powszechnie stosowane maści, kremy i żele z aloesu doskonale sprawdzają się przy wielu problemach dermatologicznych, takich jak owrzodzenia, oparzenia, czy trudno gojące się rany. Można również coraz częściej spotkać w sklepach olejek aloesowy, również wykazujący olbrzymi potencjał zdrowotny i pielęgnacyjny.

Poniżej prezentujemy najważniejsze zdrowotne korzyści z jego stosowania:

  1. Aloes ma działanie przeciwutleniające, przeciwbakteryjne i wzmacniające

Zawarte w aloesie leczniczym biologicznie aktywne składniki, m.in.: lupeol, kwas cynamonowy, kwas salicylowy, azot mocznika czy fenol, to substancje pozwalające zapobiegać rozwojowi mikroorganizmów chorobotwórczych, a także skutecznie wzmacniać barierę antybakteryjną organizmu. Pozwalają także lepiej niwelować źródła zakażeń wewnętrznych i zewnętrznych, powodowane przez prawie wszystkie typy patogenów.

Ze względu na substancje czynne, znane jako polifenole, aloes wykazuje bardzo dobre właściwości przeciwutleniające, a tym samym zmniejszającym ryzyko wystąpienia chorób układu krwionośnego oraz nowotworów. Z tego powodu coraz więcej osób decyduje się na aloes do picia w codziennej diecie. Ten wspaniały i ożywczy produkt wygląda i smakuje niemal jak woda, a można go kupić w bardzo wielu sklepach, szczególnie tych ze zdrową żywnością. Wypicie tylko jednej filiżanki soku z aloesu dziennie może stanowić potężną dla ludzkiego organizmu dawkę ochronnych przeciwutleniaczy. Wspomaga również działanie wszystkich podstawowych przeciwciał oraz pomaga ochronić przed rozwojem szkodliwych infekcji bakteryjnych.

Aloes jest znanym adaptogenem, pozwalającym wzmacniać naturalną odporność organizmu, również na stres i przeżycia traumatyczne. Z tego powodu bywa polecany do stosowania w stanach nadmiernego wyczerpania i uciążliwego niepokoju.

  1. Aloes poprawia sprawność układu krążenia

Ze względu na bogatą zawartość choliny zastosowanie aloesu może prowadzić do zmniejszenia ciśnienia krwi i naturalnej pomocy w obniżaniu poziomu cholesterolu. Wykazuje on doskonałe właściwości odżywcze, które pozwalają na bardziej efektywną pracę naczyń krwionośnych, a tym samym sprawniejszą pracę całego organizmu. Przyjmowany w postaci płynnej lub w kapsułkach, a nawet stosowany miejscowo, daje dodatkowy impuls dla właściwej pracy układu sercowo-naczyniowego.

  1. Sok z aloesu naturalnie chroni jamę ustną i zęby

Stosujesz chemiczne płyny do płukania ust? Zdecyduj się na łyk soku z aloesu. Może smakuje jak woda, ale według niektórych badań sok z aloesu wykazuje takie same korzyści ochronne, jak niektóre z najsilniejszych marek płynów do płukania jamy ustnej. Antybakteryjne właściwości aloesu ograniczają rozwój znajdujących się w ustach bakterii typu Mutans Steptococcus, które mogą prowadzić do powstawania próchnicy i kamienia nazębnego. Zabezpiecza również jamę ustną przed rozwojem grzybów z gatunku Candida albicans.

Stosowanie aloesu do picia polecane jest często w przypadku pojawienia się w jamie ustnej bolesnych aft. Przeprowadzone na 180 osobach badania wykazały, że przy nawracającym owrzodzeniami jamy ustnej stosowanie okładu z żelu może skutecznie przyśpieszać proces gojenia, szybko zmniejszając rozmiar i objawy zmiany stanu zapalnego.

  1. Aloes polecany jest do stosowania przy codziennej pielęgnacji

aloes w pielęgnacji urodyNiezależnie od tego czy zmagasz się z trądzikiem, czy chcesz zmniejszyć widoczność zmarszczek mimicznych, zastosowany aloes na twarz może pomóc przywrócić witalność skóry, a tym samym znacznie poprawić jej wygląd. Posiada doskonałe właściwości kojące, może być stosowany na wrażliwych obszarach skóry lub do łagodzenia nieprzyjemnych stanów zapalnych. Świetnie sprawdza się po goleniu, a także przy wszelkich podrażnieniach. Zawierają go również preparaty pielęgnacyjne na wrastające włoski.

Ze względu na wysoką zawartość wody stosowany jest często do nawilżania wszystkich typów cery. Zastosowanie aloesu na twarzy to popularny w Ameryce Południowej naturalny zabieg pielęgnacyjny. Nawet, jeśli nie stosuje się go zupełnie nieprzetworzonej postaci warto kupić balsam lub maseczkę z aloesem, które poprawią ujędrnienie i przywrócą zdrowy wygląd. Warto pamiętać, że stanowi on jeden z niezawodnych składników wielu kosmetyków naturalnych i organicznych do pielęgnacji skóry i włosów.

Alkalizujące właściwości związków rośliny mają również korzystny do zapobiegania łysieniu. Jego zastosowanie może przyczynić się do znormalizowania pH skóry głowy i uwolnienia skóry od nadmiaru sebum. Dzięki takim zabiegom uniknięcia nadmiernych przerzedzeń i łamliwości włosów.

Badania wykazały, że aloes znacznie skraca czas gojenia oparzeń i zapewnia ukojenie bólu. Z tego powodu często polecany jest jako naturalny środek łagodzący i leczniczy w przypadku oparzeń słonecznych.

  1. Aloes pomaga zwiększyć wchłanianie witamin

Amerykańskie badania dowodzą, że stosowany w diecie pomaga w przyswajaniu witaminy C oraz witaminy B12. W niektórych przypadkach jest może to być bardzo istotny czynnik zdrowotny, szczególnie w sytuacji stosowania ubogiej w składniki odżywcze produkty spożywcze.

Więcej o właściwościach i zastosowaniach aloesu zwyczajnego – aloe vera – przeczytasz TUTAJ.

Sok z aloesu zastosowanie

Sok z aloesu coraz częściej dostępny jest w aptekach i drogeriach, a także w supermarketach na działach ze zdrową żywnością. Najczęściej polecany jest osobom zmagającym się z ciągłym przemę­czeniem. Można go przyjmować doustnie, najczęściej w zalecanej dawce dwóch łyżeczek dziennie. Często łączy się go z innymi zdrowymi składnikami diety, takimi jak miód czy mleczko pszczele. Można go także samodzielnie pozyskać ze świeżych liści rośliny. W tym celu wystarczy zastosować wyciskarkę do soków lub po obraniu użyć miksera lub moździerza. W aloesowym miąższu znajduje się bardzo dużo płynów, które należy dokładnie wycisnąć. Dzięki tej metodzie uzyskamy produkt najwyższej jakości, który zapewni nam najwięcej korzyści zdrowotnych.

Często poleca się jego stosowanie do użytku zewnętrznego. Bardzo często łączy się go przed użyciem z innymi produktami, w celu osiągnięcia najwięcej korzyści. Poniżej przedstawiamy najczęściej wykorzystywane metody:

  • mieszanie z szamponem pomaga w pielęgnacji przetłusz­czających się włosów,
  • zawarte w aloesie związki aktywne pozwalają chronić skórę przed podrażnieniami i oparzeniami słonecznymi, a w tym celu można wystarczy smarować się sokiem,
  • często polecany jest na opuchliznę i zmęczenie nóg – poleca się wkładanie kawałków rośliny do letniej wody, a następnie moczenie w niej nóg i wykonywanie masaży z wykorzystaniem żelu,
  • gotowanie kawałków rośliny, a następnie wdychanie oparów często poprawia funkcje oddechowe i ogranicza duszności,
  • produkty aloesowe polecane są często do wspierania procesu leczenia żylaków. W tym celu należy nakładać żel lub namoczone sokiem opatrunki na miejsca, w których są widoczne przez skórę.

Żel aloesowy do stosowania miejscowego

Najlepszym wyborem jest samodzielna uprawa rośliny w domu. Pozyskiwanie żelu jest dość łatwe i nie wymaga większego wysiłku. W tym celu należy wycisnąć środkową część liścia, po wcześniejszym usunięciu kolców i przecięciu wzdłuż.

Aloes zaleca się stosować jedynie przy powierzchownych ranach, a także lekkich oparzeniach, stanach zapalnych skóry, podrażnieniach oraz po użądleniach owadów. Niektóre źródła wskazują na jego skuteczność działania w zakresie pielęgnacji okolic oczu, np. w przypadku wystąpienia jęczmienia. Można nakładać żel z aloesu bezpośrednio na powieki oczu lub mieszać go dla lepszego efektu z naparem z rumianku. Nie poleca się jednak samodzielnego stosowania rośliny w poważniejszych przypadkach zdrowotnych.

Dzięki skutecznemu działaniu przeciwbólowemu, często zaleca się stosować na skręcenia, stłuczenia, lumbago, a także w przypadku bólu stawów i szyi.

Aloes uprawa domowa

Domowa uprawa do aloesu zwyczajnego nie cechuje się niczym szczególnym i uznawana jest za dość łatwą. Roślinę można z powodzeniem zasadzić go w doniczce, którą jednak trzeba postawić w odpowiednim miejscu. Przede wszystkim roślina ta potrzebuje dość dużo świat­ła, jednak gdy liście aloesu zaczną brązowieć, może to oznaczać, że jest ona wystawiona na zbytnie nasłonecznienie. Doniczka z aloesem powinna umożliwiać prawidłową wegetację rośliny, a w szczególności dość szeroka i niezbyt głęboka. Jako podłoża najlepiej użyć ziemi zmieszanej z piaskiem, ponieważ najlepiej czuje się w przepuszczalnej glebie. Roślinę należy podlewać co 15-20 dni, w niewielkiej ilości, tak aby korzenie nie były zbyt długo wilgotne.

Aloes – Ewentualne skutki uboczne i przeciwwskazania

Niektóre źródła wskazują, że długotrwałe spożywanie zagęszczonego soku może być przyczyną wystąpienia atonii jelita grubego, a także biegunki, powodując w organizmie nadmierną utratą wody i niezbędnych elektrolitów.

Przed rozpoczęciem stosowania aloesu poleca się dokładnie sprawdzić datę ważności danego produktu. Żywieniowe i pielęgnacyjne produkty aloesowe powinno się przechowywać w miejscu chłodnym i ciemnym miejscu, bez dostępu małych dzieci. Należy również zadbać o szczelność opakowania produktu.

Posumowanie

Wysokiej jakości sok aloesowy można obecnie dostać w wielu skle­pach zielarskich, a także aptekach i drogeriach, a nawet w supermarketach. Warto jednak pokusić się o samodzielną uprawę rośliny, dającej najwyższą jakość surowca leczniczego. Fitoterapeuci często zalecają regularne stosowanie rośliny, m.in ze względu na obecność osiemnastu aminokwasów, stanowiących podstawowy bu­dulec komórek i tkanek organizmu. Zawiera on także cenne minerały, niezbędne do prawidłowej przemiany materii. Wśród pozostałych substancji należy wymienić przede wszystkim witaminę A, która jest niezbędna dla zdrowia skóry, włosów i wzroku, a także wzmacniającą układ nerwowy witaminę B12 oraz podnoszącą odporność organizmu witaminę C. W zakresie wewnętrznego zastosowania należy przede wszystkim wymienić jego zdolność do usuwania toksyn z organizmu oraz oczyszczania jelit. Ochronę układu pokarmowego zapewnia dzięki cukrom złożonym, które po spożyciu przylegają do ścianek żołądka.

Na koniec warto przypomnieć, że w roślinie znaleźć można zarówno polisacharydy, które skutecznie stymulują pracę układu odpornościowego, jak i wiele innych substancji czynnych, niezwykle istotnych dla zachowania pełni zdrowia. Można go z powodzeniem stoso­wać wewnętrznie, jak i zewnętrznie, pamię­tając jednak o wymienionych wyżej przeciwwskazaniach i ewentualnych interakcjach.

 

Źródła:
1. www.wikipedia.org
2. Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
3. happyandraw.com/top-12-benefits-of-aloe-vera/
4. Sarah E. Edwards i inni, Phytopharmacy: An Evidence-Based Guide to Herbal Medicinal Products, John Wiley & Sons, 17 lutego 2015, ISBN 9781118543559 [dostęp 2017-02-08] (ang.).
5. www.naturalnews.com/002697.html
6. www.herbsarespecial.com.au/free-herb-information/aloe-vera.html
7. Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska X. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276. ISBN 978-83-63724-47-4.

Poprzedni artykułOstropest plamisty w leczeniu i regeneracji wątroby
Następny artykułDzika róża – Najważniejsze właściwości i zastosowania
Jestem zawodową zielarką i fitoterapeutką absolutnie zakochaną w swojej pracy. Chętnie dzielę się swoją wiedzą na temat świata roślin, a w szczególności chętnie piszę o ich zbawiennym wpływie na nasze zdrowie i samopoczucie. Interesują mnie szczególnie dawne przepisy oraz formuły lecznicze i pielęgnacyjne, z których wiele posiada już solidnie potwierdzone naukowo działanie. W większości przypadków moje artykuły nie powinny być jednak traktowane jako rodzaj porady medycznej, a jedynie inspiracja i wstęp do dalszych poszukiwań. Warto bowiem pamiętać, że niewłaściwe stosowanie ziół i innych roślin może przynosić skutki odwrotne od oczekiwanych.

6 KOMENTARZE

  1. W przypadku poważnych problemów z oczami zawsze warto zasięgnąć porady okulisty, w jaki sposób stoso­wać tę roślinę. Zazwyczaj nakłada się żel z aloesu bez­pośrednio na powiekę lub miesza się go z ostudzonym do temperatury pokojowej naparem z rumianku, przy czym ta druga wersja wydaje się wygodniejsza. Jeśli żel pozostanie długo na oku i zaschnie, może być trudno go zmyć – powinno się wówczas przyłożyć do oka gazik nasączony letnią wodą. Najlepiej nakładać płyn kroplo­mierzem na jałowy gazik (po 2-3 krople na oko, przy zamkniętej powiece).

  2. Do stosowania aloesu przekonywała mnie babcia. Sama miała kilka roślinek na oknie i je wykorzystywała w różnych miksturach. Może czas wrócić do korzeni?

  3. Pani Miriam Borovich pisze tak: “Aloes zwyczajny (Aloe barbadensiś) z rodziny złotogłowowatych charakteryzuje się rozetami dużych, mięsistych liści. Składają się one z elastycznych, niezwykle odpornych komórek, w których krąży wspaniały sok o konsystencji żelu, wypełniony niezwykle korzystnymi dla człowieka substancjami czynnymi. Regenerującą moc aloesu można zaobserwować na własne oczy, nacinając liść i obserwując, jak nacięcie się zasklepia, zapobiegając utracie substancji czynnych, jakie roślina skrywa w swoim wnętrzu. Charakterystyczne kwiaty aloesu mają żółty kolor i otwierają się w gronach wiosną. Jest to najlepszy moment na skorzystanie z dobrodziejstw soku, choć nie oznacza to, że nie jest on skuteczny przez cały rok. Kolor kwiatów pomaga odróżnić, z jaką rośliną mamy do czynienia, jako że podobne, lecz kwitnące na czerwono rośliny, to nie aloes zwyczajny, tylko aloes uzbrojony (.Aloeferox), zawierający duże ilości aloiny, składnika o działaniu silnie przeczyszczającym.” Polecam aloes bo sama stosuję!

  4. Skład: Antrazwiązki, głównie aloina (co najmniej 18%), aloinozydy A i B, aloeemodyna, homonataloina oraz izobarbaicina. Ponadto żywice do 10%, sole mineralne około 1,5% i aloezyna (C-glikozylo-chromon). W świeżych liściach i w wyciągach wodnych występują tzw. „biogenne stymulatory”, przypuszczalnie kompleksy związków metaloorganicznych z witaminami lub kwasami organicznymi.

    Działanie i zastosowanie: Biostymulujące, przeczyszczające, żółciotwórcze. Aloes zwiększa procesy regeneracyjne i siły odpornościowe organizmu. Działanie to opiera się na aktywowaniu procesów adaptacyjnych i ochronnych, aloes jest szeroko stosowany w okulistyce, w leczeniu bleforytów, schorzeń rogówki i siatkówki, atrofii nerwu wzrokowego, a także – dla przyspieszania procesów regeneracyjnych w traumatologii, w wolno gojących się ranach, odleżynach, egzemach, zapaleniu skórno-mięśniowym. Działanie przeczyszczające jest uwarunkowane obecnością aloiny, mieszaniny glikozydów antrachinowych. Aloes jest przeciwwskazany w zapaleniach narządów miednicy małej, w zapaleniu nerek i miedniczek nerkowych, ciąży, menstruacji.

    Obecnie znanych jest kilka rodzajów wyciągów aloesowych:
    • Aloes farmaceutyczny, w wielu Farmakopeach nazywany Aloe, jest zagęszczonym do stałej konsystencji sokiem z całych liści Aloe. Identyczność nazw spowodowała w różnych publikacjach i książkach pomyłki oraz trudne do zrozumienia pomieszanie wiadomości.
    • Wyciąg biostymulowany – jest płynnym wodnym wyciągiem ze zmiażdżonych świeżych liści aloesu drzewiastego Aloe arborescens Mili, wg metody W.P. Fiałatowa.
    • Żel biały aloesowy – otrzymany z miąższu wewnętrznej części liści różnych gatunków Aloe, poddany homogenizacji ewentualnie stabilizacji lub liofilizacji.

    Przez wiele wieków najważniejszym preparatem otrzymywanym z aloesów był wysuszony sok zwany powszechnie Aloe, nazwa polska – alona (łacińska – Succus Aloe inspissatus).
    Alona działa najsilniej przeczyszczająco ze wszystkich stosowanych surowców antranoidowych. Dawka dla dorosłe j osoby wynosi 4 mg na kg masy ciała, gdy dla kory kruszyny, kłącza rzewienia i liści senesu jest w grani¬cach 10-13,3 mg/kg. Po podaniu doustnym znajdujące się w alonie antrazwiązki docierają do jelita grubego, tam ulegają częściowej hydrolizie i przemianie w połączenia antronowe, które zwiększają przepuszczalność ściany jelit dla wody. Następuje rozrzedzenie zalegającego kału i wyzwolenie odruchu defekacyjnego.

    Alona hamuje również wzrost bakterii, grzybów i wirusów, zwiększa wydzielanie żółci przez wątrobę i soku żołądkowego, a po zastosowaniu zewnętrznym przyśpiesza regenerację skóry, gojenie się owrzodzeń i ran, nawet zaniedbanych i ropiejących. Dlatego alona była w starożytności i w średniowieczu ważnym środkiem antybiotycznym i ułatwiającym bliznowacenie, a nie tylko przeczyszczającym.

    Nowoczesne badania ujawniły ujemne działanie alony. Już w dawkach leczniczych powoduje rozszerzenie naczyń włosowatych w jelicie grubym i przekrwienie, które może objąć u kobiet narządy miednicy mniejszej i przedłużać miesiączkowanie, zaburzać równowagę elektrolitów we krwi oraz przenikać do mleka karmiących matek. Większe dawki preparatu wywołują zmiany motoryki jelit oraz wewnętrzne krwawienie, groźne dla życia. Dlatego są liczne przeciwwskazania odnośnie do stosowania alony, nieprzekraczania ustalonych dawek (100-300 mg dziennie) oraz tylko doraźnego przyjmowania w zaparciach. Z wymienionych powodów alona, a także częściowo inne surowce roślinne zawierające antranoidy, tracą coraz bardziej na znaczeniu leczniczym.

    W wodnych wyciągach aloesowych znajdują się te same związki, co i w alonie, lecz w innych proporcjach i małym stężeniu. Jest to więc roztwór wodny dwóch najważniejszych grup substancji czynnych – antranoidów i polisacharydów. Wodny wyciąg aloesowy odznacza się dużą aktywnością biologiczną. Podwyższa on do poziomu fizjologicznie uzasadnionego obronne i przystosowawcze mechanizmy chorego organizmu ludzi i zwierząt, ma więc właściwości immunoregulujące. Eksperymentalnie dowiedziono, że zwiększa fagocytarną aktywność leukocytów, pobudza procesy regeneracji krwi oraz tkanek miękkich (szczególnie skóry i błon śluzowych), przyspiesza zrastanie się kości, reguluje wytwarzanie, przemiany i wydalanie cholesterolu, obniża toksyczne efekty niektórych leków (zwłaszcza po przedawkowaniu) oraz stwarza korzystne warunki do specjalistycznego leczenia.

    Sposób użycia: Proszek z aloesu jednorazowo 0,1-0,2 g w opłatku wieczorem jako środek przeczyszczający; 20-30 mg jednorazowo 2-3 razy dziennie przed posiłkami jako biostymulator.

  5. Aloes kojarzy mi się przede wszystkim z oknem w klasie mojej podstawówki 😉 Pamiętam czasy kiedy wszędzie pełno go było na parapetach w domach i instytucjach.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wstaw swój comentarz!
Wpisz tutaj swoje imię

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.