Nalewka dziurawcowa – Przepis, właściwości i zastosowanie

Dziurawiec pospolity to tradycyjnie wykorzystywana w ziołolecznictwie roślina, zapewniająca wiele cennych korzyści zdrowotnych. Stosuje się ją przede wszystkim w przypadku dolegliwości na tle nerwowym, m.in. w przypadku nerwicy czy depresji. Domowa nalewka dziurawcowa to łatwy do przygotowania preparat leczniczy, pozwalający korzystać z najważniejszych właściwości tej wyjątkowej rośliny. Poniżej przedstawiamy przepis na jej przygotowanie oraz najważniejsze korzyści jakie może nam zapewnić.

Dziurawiec zwyczajny to pospolicie występująca w Polsce roślina zielna, znana również jako ziele Św. Jana, dzwoniec, krewka Matki Boskiej czy orlik. Zaliczany jest do bylin łodygowych i dorasta do nawet metra wysokości. Jego podstawowa nazwa pochodzi od specyficznego wyglądu liści, które pod światło wyglądają na podziurkowane. Cechuje się ztocistożółtymi, pięciokrotnymi kwiatami, ułożonymi w gęste kwiatostany, które występują od czerwca do września. Po roztar­ciu wydzielają charakterystyczny krwistoczerwony sok. Owocem dziurawca jest podłużna i wieloramienna torebka, w której znajdują się liczne, drobne nasiona. Jest to roślina wieloletnia, o prostych i rozgałęzionych łodygach, które u dołu mają tendencję do drewnienia. Występu­je zazwyczaj w przydrożnych rowach, w rzadkich lasach, a także na miedzach i sto­kach gór, czyli w miejscach dobrze nasłonecznionych.

Dziurawiec jako cenny surowiec zielny

Surowcem zielarskim jest ziele dziurawca, oznaczane jako Hyperici herba, które pozyskuje się ze stanu naturalnego bądź upraw. Zawiera on cenny olejek ete­ryczny, zapewniający działanie rozkurczające i przeciwbakteryjne. Wśród kwasów organicznych znaleźć w nim możemy kwas kawowy i chlorogenowy, ale także cholinę, fitosterole, pektyny, cukry, sole mineralne, żywicę, śluz, białko oraz witaminę A, C i K. Za najważniejszą substancję czynną uznaje się hiperycynę i jej pochodne, które odpowiadają za większość wykorzystywanych właściwości ziela. Znaleźć w nim można hiperforynę, glikozydy flawonoidowe oraz hiperozyd, który wykazuje potwierdzone działanie moczopędne, a także rutozyd i kwercetynę, która naturalnie wzmacnia naczynia włosowate.

Dziurawiec jest jednym z najcenniejszych ziół kuracyjnych, występującym w wielu recepturach leczniczych. Do celów zdrowotnych i pielęgnacyjnych zbiera się liście i kwiaty rośliny podczas jej rozkwitu. Nalewka dziurawcowa zalecana jest przede wszystkim w celu poprawy nastroju i łagodzenia skutków przygnębienia oraz łagodnych stanów depresyjnych. Często stosuje się ją także przy chorobach wątroby i dróg żółciowych, a także przy stanach zapal­nych nerek i dróg moczowych, oraz w celu łagodzenia kłopotów z żołądkiem i jelitami. Pomagać może również w leczeniu stanów zapalnych przyzębia, czy migrenowych bólów głowy. Wykazuje ponadto właściwości przeciwbakteryjne i ochronne przed infekcjami.

Nalewka dziurawcowa – Przepis i stosowanie

Do przygotowania nalewki leczniczej zaleca się najczęściej zastosowanie surowca zielnego, pochodzącego ze stanu naturalnego. Najlepiej zbierać go samodzielnie, z zacisznego i nieuczęszczanego miejsca, gdzie nie ma kontaktu z zanieczyszczeniami środowiskowymi. Ziele występuje w Polsce dość obficie, dlatego nie powinno być żadnych problemów z jego znalezieniem. Potrzebną ilość surowca należy pozyskiwać poprzez zerwanie kwitnących szczytów pędów. Następnie poleca się pozostawić do przeschnięcia w zacienionym i przewiewnym miejscu na 2-3 dni, najlepiej po wcześniejszym rozłożeniu na papierze.

Nalewkę dziurawcową przygotowujemy z oberwanych wcześniej kwiatów lub ukwieconego ziela, które wkładamy do odpowiedniej wielkości słoja. Następnie dziurawiec zalewamy 70%-ową wódką, przygotowaną wcześniej ze spirytusu. Na każde 50 g kwiatów lub 100 g ukwieconego ziela, stosujemy ok. 0,5 litra wódki. Całość, po szczelnym zamknięciu, odstawiamy na ok. 2 tygodnie. Po tym czasie, surowiec zielny dokładnie wyciskamy, a cały płyn filtrujemy rzez gazę albo bibułę filtracyjną. Do nalewki dodajemy ok. 100 g miodu na każde 0,5 litra płynu. Po dokładnym wymieszaniu, nalewkę odstawiamy by w pełni dojrzała, na co najmniej 3 miesiące.

Działanie i zastosowanie nalewki z dziurawca

Do celów zdrowotnych najczęściej zaleca się stosowanie ok. 10-15 ml 2 razy dziennie. Sprawdza się ona szczególnie dobrze przy dolegliwościach żołądkowo-jelitowych, a także w chorobach wątroby, nerek oraz dróg moczowych. Jej działanie jest wielokierunkowe, ponieważ skutecznie reguluje i poprawia trawienie, a także działa przeciwzapal­nie, ściągająco, żółciopędnie, przeciwbakteryjnie, moczopędnie i uspokajająco. Często polecana jest w przypadku obniżonego nastroju i objawów łagodnej depresji.

Nalewka z dziurawca może być po­mocniczo stosowana przy nadciśnieniu tętniczym, a także w stanach zapalnych jamy ustnej, przyzębia oraz infekcjach gardła. W wielu przypadkach może przynieść ulgę przy migrenowych bólach głowy, złagodzić stany napięcia nerwowego, a także zmniejszać uciążliwe dolegliwości kobiet, związane z okresem przekwitania.

Na­lewka dziurawcowa może przyczyniać się do wystąpienia negatywnych reakcji organizmu w wyniku ekspozycji na promieniowanie słoneczne. Z tego powodu nie zaleca się jej stosowania bezpośrednio przed wyjściem na słońce.