Trądzik różowaty jest dość często występującym schorzeniem skóry, które powoduje zaczerwienienie i uwidocznienie naczyń krwionośnych na twarzy. Może również powodować małe, czerwone i wypełnione ropą guzy. Objawy te mogą się nasilać przez okres od kilku tygodni do kilku miesięcy, a następnie zaniknąć na jakiś czas. Trądzik różowaty może być mylony z trądzikiem, reakcją alergiczną lub innymi problemami skórnymi.
Trądzik różowaty może prawdopodobnie wystąpić u każdego. Najczęściej jednak dotyka kobiet w średnim wieku, które mają jasną skórę. Chociaż nie ma lekarstwa na ten rodzaj dermatozy, leczenie może dość skutecznie kontrolować i zmniejszać jej objawy. W przypadku dłużej utrzymującego się zaczerwienienia twarzy należy skontaktować się z lekarzem w celu ustalenia diagnozy i odpowiedniego leczenia.
Objawy trądziku różowatego
Trądzik różowaty może powodować przede wszystkim kilka typowych objawów:
- Zaczerwienienie twarzy – zazwyczaj powoduje uporczywe zaczerwienienie w środkowej części twarzy. Małe naczynia krwionośne na nosie i policzkach często puchną i stają się bardziej widoczne.
- Opuchnięte czerwone guzy – wiele osób cierpiących na trądzik różowaty ma również pryszcze na twarzy przypominające trądzik, czasem zawierające ropę. Skóra może być również gorąca i nadwrażliwa.
- Problemy z oczami – nawet ok. połowa osób cierpiących na trądzik różowaty również odczuwa suchość oczu, podrażnienie i obrzęknięte, zaczerwienione powieki. U niektórych objawy te poprzedzają objawy skórne.
- Powiększony nos – względnie rzadko może zagęszczać skórę na nosie, powodując, że nos wydaje się bulwiasty – rhinophyma. Objaw ten występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Kiedy iść do lekarza?
W przypadku dłużej utrzymującego się zaczerwienienia twarzy należy skontaktować się z lekarzem rodzinnym lub dermatologiem, w celu ustalenia diagnozy i odpowiedniego sposobu leczenia.
Przyczyny trądziku różowatego
Przyczyny powstawania trądziku różowatego nie są znane, ale przewiduje się, że najprawdopodobniej mogą być wynikiem połączenia czynników dziedzicznych i środowiskowych. Wyklucza się, że ten rodzaj choroby skóry może być spowodowany niewłaściwą higieną.
Identyfikuje się cały szereg czynników, mogących powodować lub nasilać objawy trądziku różowatego, zwiększających przepływ krwi do powierzchni skóry. Niektóre z tych czynników obejmują:
- gorące napoje i pikantne potrawy,
- alkohol,
- ekstremalne temperatury,
- światło słoneczne lub wiatr,
- silne emocje,
- duży wysiłek fizyczny,
- kosmetyki,
- leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym niektóre leki na nadciśnienie.
Trądzik różowaty – Czynniki ryzyka
Powszechnie uznaje się, że praktycznie każdego może dotknąć ten rodzaj choroby skóry. Przyjmuje się również, że istnieją pewne czynniki ryzyka, które zwiększają takie prawdopodobieństwo. Do najważniejszych należą:
- żeńska płeć,
- jasna skóra, szczególnie jeśli została narażona na uszkodzenia słoneczne,
- wiek powyżej 30 lat,
- palenie wyrobów tytoniowych,
- występowanie choroby w rodzinie.
Komplikacje związane z trądzikiem różowatym
W ciężkich i dość rzadkich przypadkach gruczoły łojowe w skórze nosa, a także czasami policzków, ulegają powiększeniu. Powodować to może nagromadzenie tkanki w tym obszarze, powodują nieestetyczne zmiany – rhinophyma, czyli guzowatość nosa. Taka komplikacja występuje znacznie częściej u mężczyzn i rozwija się powoli, przez wiele lat.
Diagnoza trądziku różowatego
Nie istnieje konkretny test na trądzik różowaty. Diagnozujący lekarze polegają na historii objawów i fizycznym badaniu skóry. W niektórych przypadkach lekarz może zlecić wykonanie testów, aby wykluczyć inne stany chorobowe, takie jak odmienne postaci trądziku, łuszczycy, egzemy lub toczeń. choroby te mogą czasami powodować oznaki i objawy podobne do trądziku różowatego. W przypadku podrażnionych oczu konieczna może być pomoc okulisty.
Leczenie trądziku różowatego
Leczenie trądziku różowatego koncentruje się na kontrolowaniu objawów przedmiotowych i podmiotowych. Najczęściej wymaga to połączenia odpowiedniej pielęgnacji skóry i stosowania leków na receptę. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju i nasilenia objawów. Powtarzalność objawów w czasie jest niestety powszechna.
Leki na trądzik różowaty
Rodzaj zalecanego przez lekarza leku zależy od objawów, a w tym zakresie najczęściej się stosuje:
- Leki, które zmniejszają zaczerwienienie – ostatnie badania wykazały, że brimonidyna jest skuteczna w zmniejszaniu objawów zaczerwienienia, a jej stosowanie polega na nakładaniu na skórę w postaci żelu. Lek tego rodzaju działa poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, a pierwsze efekty można zazwyczaj dostrzec do 12 godzin po aplikacji. Wpływ na naczynia krwionośne jest jednak tymczasowy, więc lek należy regularnie stosować w celu utrzymania widocznych zmian.
- Inne leki miejscowe – często stosuje się produkty, których działanie zmniejsza zaczerwienienie i inne objawy dermatozy to kwas azelainowy i metronidazol. W przypadku tych leków poprawa zazwyczaj nie pojawia się przez trzy do sześciu tygodni.
- Doustne antybiotyki – antybiotyki pomagają zmniejszyć niektóre typy bakterii, ale prawdopodobnie pozwalają przy tego rodzajach dolegliwości zmniejszać stan zapalny. Doksycyklina jest antybiotykiem przyjmowanym jako lek na umiarkowany lub ciężki trądzik różowaty z guzami i krostkami. Czasami stosuje się również inne podobne antybiotyki doustne, np. tetracyklinę, minocyklinę i inne, ale ich skuteczność działania nie jest tak dobrze uzasadniona badaniami.
- Inne leki doustne – jeśli pacjent doświadcza ciężkich objawów trądziku różowatego, który nie reaguje na inne terapie, lekarz może zalecić stosowanie izotretynoiny. Jest to silny doustny lek przeciwtrądzikowy, który pomaga usunąć trądzikopodobne zmiany dermatologiczne. Nie należy stosować tego leku podczas ciąży, ponieważ może to spowodować poważne wady wrodzone płodu.
Terapie na trądzik różowaty
Laseroterapia może również pomóc zmniejszyć zaczerwienienie powiększonych naczyń krwionośnych. Inne opcje leczenia widocznych naczyń krwionośnych i zmiany spowodowane rhinophymą to dermabrazja, intensywna terapia światłem impulsowym i elektrochirurgia.
Styl życia i domowe środki zaradcze
Poniżej wskazujemy najważniejsze codzienne praktyki, które mogą pomóc zmniejszyć oznaki i objawy lub zapobiec nawrotom choroby:
- Unikaj wyzwalaczy choroby – obserwując reakcje swojego organizmu naucz się rozpoznawać, co powoduje nawroty i unikaj tych czynników.
- Chroń swoją twarz – stosuj krem do opalania codziennie. Użyj do tego ochrony przeciwsłonecznej o szerokim spektrum działania z filtrem SPF 30 lub wyższym. Podejmij inne kroki, aby chronić skórę, na przykład chodź w kapeluszach i unikaj południowego słońca. W chłodną i wietrzną pogodę noś szalik.
- Delikatnie traktuj swoją skórę – nie należy zbyt mocno pocierać ani dotykać twarzy. Używaj myjki bezzapachowej i często nawilżaj. Unikaj produktów zawierających alkohol lub inne substancje drażniące skórę.
- Nakładaj makijaż – niektóre produkty do makijażu i techniki kosmetyczne mogą pomóc zmniejszyć zaczerwienienie skóry.
Medycyna alternatywna a trądzik różowaty
- Delikatny codzienny masaż twarzy może pomóc zmniejszyć obrzęk i stan zapalny. Zacznij go od wykonywania kolistego ruchu palcami, zaczynając od środkowej części twarzy i idź w kierunku uszu.
- Wiele innych alternatywnych metod leczenia, w tym zastosowanie srebra koloidalnego, oleju emu, oleju laurowego i olejku oregano reklamowano jako sposoby leczenia trądziku różowatego. Nie ma jednak żadnych rozstrzygających dowodów na to, że którakolwiek z tych substancji jest skuteczna.
- Porozmawiaj z lekarzem, jeśli rozważasz stosowanie jakiś suplementów diety lub inne alternatywne metody leczenia trądziku różowatego. Może pomóc Ci rozważyć zalety i wady konkretnych alternatywnych terapii.
Radzenie sobie i wsparcie
Trądzik różowaty niewątpliwe może być bardzo kłopotliwy. Możesz czuć się zażenowany lub zaniepokojony jego pojawieniem się i stać się bardziej wycofanym. Można także być dość sfrustrowanym lub zdenerwowanym reakcjami innych ludzi. Rozmowa o tych uczuciach z doradcą psychologicznym może być bardzo pomocna.
